سرمایه فکری چیست؟

سرمایه فکری ارزش دانش کارکنان، مهارت ها، آموزش های تجاری یا هر گونه اطلاعات اختصاصی است که ممکن است مزیت رقابتی برای شرکت ایجاد کند.

سرمایه فکری یک دارایی در نظر گرفته می‌شود و می‌توان آن را به‌عنوان مجموعه‌ای از تمام منابع اطلاعاتی که یک شرکت در اختیار دارد تعریف کرد که می‌تواند برای افزایش سود، به دست آوردن مشتریان جدید، ایجاد محصولات جدید، یا در غیر این صورت بهبود کسب‌وکار مورد استفاده قرار گیرد. این مجموع تخصص کارکنان، فرآیندهای سازمانی و سایر موارد نامشهود است که به سود یک شرکت کمک می کند.

در مورد نرم افزار حضور و غیاب بخوانید.

برخی از زیر مجموعه های دارایی فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه اطلاعاتی، آگاهی از برند و سرمایه آموزشی است.

سرمایه فکری به دارایی های نامشهودی اشاره دارد که به سود یک شرکت کمک می کند. این دارایی ها شامل تخصص کارکنان، فرآیندهای سازمانی و مجموع دانش موجود در سازمان است. هیچ روش استانداردی برای اندازه گیری دارایی فکری وجود ندارد و استانداردهای اندازه گیری در سازمان ها متفاوت است.

کسب‌وکارها می‌توانند با استخدام کارمندان بهتر، اجرای برنامه‌های آموزشی برای کارکنان و توسعه شیوه های جدید، دارایی فکری خود را افزایش دهند.

در مورد نرم افزار بایگانی اسناد بخوانید.

شناخت دارایی فکری

سرمایه فکری یک دارایی تجاری است. اگرچه اندازه گیری آن یک کار بسیار ذهنی است. “سرمایه فکری“، به عنوان دارایی در ترازنامه ثبت نمی شود. در عوض، تا حد امکان، در دارایی معنوی (به عنوان بخشی از دارایی های نامشهود و سرقفلی در ترازنامه) ادغام می شود که به خودی خود اندازه گیری آن دشوار است.

شرکت ها زمان و منابع زیادی را صرف توسعه تخصص مدیریت و آموزش کارکنان خود در زمینه های خاص کسب و کار می کنند تا به اصطلاح به «ظرفیت ذهنی» شرکت خود بیفزایند. این سرمایه که برای افزایش دارایی فکری به کار می‌رود، بازدهی را برای شرکت فراهم می‌کند. اگرچه تعیین کمیت آن دشوار است، اما چیزی است که می‌تواند به ارزش چندین ساله کسب‌وکار کمک کند.

در مورد نرم افزار مدیریت امور سهام بخوانید.

اندازه گیری سرمایه فکری

روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری دارایی فکری وجود دارد. اما هیچ یکنواخت با استاندارد یکسان در صنعت پذیرفته نشده است. به عنوان مثال، کارت امتیازی متوازن، که یک معیار عملکرد صنعت است، چهار دیدگاه یک کارمند را به عنوان بخشی از تلاش های آن برای تعیین کمیت دارایی فکری می سنجد. چشم اندازها عبارتند از: مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی و ظرفیت سازمان.

از سوی دیگر شرکت دانمارکی اسکاندیا تبدیل سرمایه انسانی به سرمایه ساختاری را رسالت دارایی فکری می داند. این شرکت ساختاری خانه مانند با تمرکز مالی به عنوان سقف، تمرکز مشتری و فرآیند به عنوان دیوار، تمرکز انسان به عنوان روح، و تمرکز انرژی های تجدیدپذیر و توسعه به عنوان بستری برای اندازه گیری دارایی فکری طراحی کرده است.

به دلیل ماهیت مبهم و ویژگی های تعیین کننده سرمایه فکری، از آن به عنوان دارایی های نامشهود و محیط نیز یاد می شود.

در مورد نرم افزار ارسال مرسولات بخوانید.

انواع دارایی فکری

دارایی فکری معمولاً به سه دسته تقسیم می شود: سرمایه انسانی، سرمایه رابطه ای و سرمایه ساختاری.

• سرمایه انسانی شامل تمام دانش و تجربه کارکنان در یک سازمان است. این شامل تحصیلات، تجربیات زندگی، و تجربه کاری آنها است. با ارائه آموزش می توان آن را افزایش داد.

• سرمایه رابطه ای شامل تمام روابطی است که یک سازمان دارد، که شامل کارکنان، تامین کنندگان، مشتریان، سهامداران و غیره می شود.

• سرمایه ساختاری به سیستم اعتقادی یک سازمان، مانند بیانیه ماموریت، سیاست های شرکت، فرهنگ کار و ساختار سازمانی آن اشاره دارد.

در مورد نرم افزار ارسال مرسولات بخوانید.

نمونه هایی از سرمایه فکری

نمونه هایی از دارایی فکری عبارتند از: دانشی که یک کارگر خط کارخانه طی سالیان متمادی ایجاد کرده است. روشی خاص برای بازاریابی یک محصول. روشی برای کاهش زمان توقف در یک پروژه تحقیقاتی حیاتی، یا یک فرمول مرموز و مخفی (مثلاً کوکاکولا). یک شرکت همچنین می تواند سرمایه فکری خود را با استخدام افراد واجد شرایط و کارشناسان پردازش که به سود نهایی آن کمک می کنند، تقویت کند.

به عنوان مثال، یک مکانیک از دانشکده فنی فارغ التحصیل می شود و در یک خودروسازی شروع به کار می کند. دارایی فکری آنها شامل دانشی است که در مدرسه آموخته اند. پس از یک سال کار، سرمایه فکری آنها با تجربه ای که از طریق شغل و به کارگیری خاص دانش خود به دست آورده اند، افزایش یافته است. پس از دو سال، مکانیک در یک برنامه آموزشی ثبت نام می کند که بر فناوری جدید و افزایش کارایی تمرکز دارد. دارایی فکری مکانیک و در نتیجه شرکت بیشتر افزایش یافته است.

در مورد سامانه جامع تحلیل بازار بخوانید.

همانطور که پیشرفت تکنولوژی و فرآیند بیشتر به یک عامل متمایز کننده در شرکت های مدرن تبدیل می شود، سرمایه فکری عامل بزرگ تری برای دستیابی به موفقیت در یک بازار رقابتی می شود.